Rondreis Zuid-Oost Azië Dag 3

We werden niet al te vroeg op en zaten netto tegen negen uur aan het ontbijt in een restaurantje dat een paar deuren verderop lag. Het was een eenvoudige doch voedzaam ontbijt, het stelde niet al te veel voor maar goed.
Na het ontbijt nog even naar de kamer om een plan de campagne te maken. Eerst wilden we gewoon in de buurt wat rondkijken maar al snel kwamen we tot de conclusie dat een bezoek aan het oudste deel van de stad toch wel een goed idee was. Bij de receptie gevraagd hoe we daar heen konden. De route zou via de Skytrain naar de rivier gaan om van daar met een boot naar de oude stad te gaan. Er werd nog een poging ondernomen om ons bij een excursie in te lijven maar het avonturenbeest was in ons wakker geworden en we besloten met het openbare vervoer te gaan.
Eerst gelopen naar het station van de Skytrain (Chong Nonsi). Tegen het schokkende bedrag van 15 bath dachten we ons te hebben laten vervoeren maar naar het station Saphan Taksin. Aldaar bleek dat er nog wat moest worden bijbetaald maar goed. Naar de rivier naar de pier Tha Sathon. Daar in een longtail boot gestapt waarna we met een forse snelheid werden gebracht naar de pier waar we heen moesten Tsa Tien. Het uitstappen koste wel wat moeite maar lukte wel. Vanaf de pier tussen allerlei kraampjes naar de straat gelopen en stonden we eigenlijk meteen voor Wat Pho. Dit is een tempel complex met allerlei bijkomende zaken zoals een traditional medical school etc. Hier hebben we het complex uitgebreid rondgelopen en bekeken. Terwijl we daar waren viel er nog een buitje regen maar dat kon ons niet echt deren omdat we onder een soort Partytent stonden.
Toen we naar buiten gingen was het even de vraag wat gaan we nu doen. We warren eigenlijk allebei eigenlijk best wel al moet en fors verhit maar besloten toch naar het Grand Palace ( Wat Phra Kaew) te gaan. Toen we daar aankwamen waren we zo verhit dat we eerst een Lemon Iced Tea namen. Ook bleven we even een poosje zitten kijken naar de enorme drommen mensen die het complex binnen gingen. Er werd overlegd of we nu wel of niet het geheel verder zouden bekijken maar het argument dat de kans erg klein is dat we hier ooit weer gaan komen deed ons besluiten om toch het entree te betalen en verder te gaan.
Dit bleek een heel goed besluit want het was prachtig. De "Emerald Buddha" hebben we waarschijnlijk wel gezien maar niet daarvan bewust geweest omdat het betreffende beeld erg ver van het publiek af stond. Na ook hier uitgebreid te hebben rondgekeken gingen we toch maar weer eens naar het hotel terug.
De uitgang vinden was op zich al een uitdaging maar ook dit hebben we voor elkaar gekregen. Toen was het nog een heel stuk lopen naar de pier. Aldaar stapten we op een soort busboot die gewoon voor een vast bedrag van de ene naar de andere aanlegplaats voer. Na enige tijd belandden we weer op Tha Sathon en namen we de trein terug naar het station waar we de reis waren begonnen. Al hadden we op de heenreis wel een McDonalds gezien waar we eigenlijk wel een mcflurry wilden gaan eten, lukte het niet om deze uitspanning terug te vinden. Eenmaal in het hotel aangekomen bleken we allebei drijfnat van het zweten.
Kleren uit en een poos rustig liggen lezen en dergelijke. De gemaakt foto's bekeken om de iPad en ook de filmpjes van de GoPro. Toen het zeven uur was geworden vonden we het wel tijd om te gaan eten. We hadden het plan om in een lokale uitspanning te landen maar er ontstond een wolkbreuk die het lopen buiten niet erg aanlokkelijk maakte. Toch maar weer bij Chu gegeten. Ook nu weer was er een enorme taalbarriere die tot een aantal zeer vermakelijke momenten van totale verwarring bij het bedienend personeel leidde. We bestelden een voorafje (Starter) en een hoofdgerecht. Dit onderscheid was te ingewikkeld. Ik kreeg wel de soep vooraf en kon dit met oop tijd opkrijgen toen het hoofdgerecht landde, maar Elly kreeg uit eindelijk het voorgerecht en het hoofdgerecht vrijwel tegelijk. Toen ons werd gevraagd of we nog een dessert wilden zeiden wij dat ons dat een goed idee leek. Prompt kwam de rekening en koste het nogal moeite om de dame aan haar verstand te peuteren dat we een dessert wilden. Toen dit eenmaal duidelijk was kregen we de menukaart en bestelden we beiden hetzelfde. Nu leidde dit weer tot het presenteren van een bord met een dessert en twee sets bestek. Ook nu maar de moeite genomen om uit te leggen dat we nog een tweede bord wilden. Het lukte!!!
Bij het bestellen van de koffie hielden we er rekening mee dat we een tweepersoons kop zouden krijgen maar dat was niet zo.
Na betaald te hebben gingen we naar de kamer om nog wat te lezen en dit verhaal te schrijven.